tag:blogger.com,1999:blog-90071647971532960212024-03-08T10:07:30.376-08:00എന്റെ മലയാളംമറ്റുള്ള ഭാഷകള് കേവലം ധാത്രിമാര്,
മര്ത്യന് പെറ്റമ്മ തന് ഭാഷ താന്.
- വള്ളത്തോള്Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-9007164797153296021.post-42940619630770048472011-07-10T00:22:00.001-07:002011-07-10T00:22:29.742-07:00നിള<div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;"><b><br />
</b></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ഓളങ്ങളുടെ നിസ്വങ്ങള് </span><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">മുത്തശ്ശിക്കഥയിലെ പഴമൊഴിയി </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ആത്മാവില് നിറയുമ്പോള് </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ഭൂമിയുടെ വിളറിയ മുഖംമാത്രം.</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">വാരിയ മണലിന്റെ പിണക്കവും </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">രക്തം പുരണ്ട മണ്ണിന്റെ തേങ്ങലും</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">തൊണ്ടയില് ഉടുക്ക് കൊട്ടുമ്പോള് </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">കലിയുഗത്തിന്റെ കറുത്ത മുഖം.</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;"><br />
</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ഹേ...നിളേ,</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ആരോടും പരിഭവമില്ലാതെ </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">നിന്റെ മൂകതയുടെ നൈരന്തര്യം </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">പര്വ്വത സാനുക്കളില് നിറഞ്ഞ്</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">പ്രതിഫലിക്കുമ്പോള്</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">താളാത്മകമായ ഈ അരങ്ങില് </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ചിലമ്പോലി നാദമെവിടെ ?</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ചുടലപ്പറമ്പിന് കൂട്ടിരിക്കുന്ന </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ആകാശത്തെവിടെയോ </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">കത്തിത്തീര്ന്ന മെഴുകുതിരിയായ് മാത്രം </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">നിള.</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;"><br />
</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">നിന്റെ തലോടലേറ്റ</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ഭൂമിയുടെ പുഞ്ചിരിപ്പുമൊട്ടുകള്</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">വെണ്ചാമരം വീശിയ കേരളത്തനിമയുടെ</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">വെണ്ണക്കല് കൊട്ടാരത്തിലെവിടെയോ</div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">ഒരു വെള്ളാരംകല്ലുപോലെ മാത്രം </div><div style="font-family: arial; font-size: 14px; line-height: 25px;">നിള.</div>Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9007164797153296021.post-52653723174103177712011-07-09T22:53:00.000-07:002011-07-09T22:56:15.638-07:00ദുഃഖ കാണ്ഡങ്ങള്<b><br />
</b><br />
യാഥാര്ത്ഥത്തിന്റെ സ്പര്ശനം<br />
ഉള്ളില് പരക്കുന്ന സന്ധ്യയിലലിയുമ്പോള്<br />
ജീവന്റെ ചിതലരിച്ച ഭാണ്ഡത്തില് നിന്ന്<br />
വക്കു പൊട്ടിയ പാത്രവുമായ്<br />
വഴിയരികില് കാരുണ്യത്തിനായി<br />
പിച്ച തെണ്ടുന്ന ഭൂമി....<br />
<br />
വേനലിന്റെ വേരുകള്<br />
വെള്ളമെടുക്കാന് പോയപ്പോള്<br />
മാനുഷ ഹൃത്തുകളില്<br />
ക്രൂരതയുടെ തീപന്തങ്ങള്<br />
ജ്വലിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..<br />
പണമെറിഞ്ഞു തലകൊയ്ത്<br />
ശരീരം മെതിച്ച് ചോരപുരണ്ട ഇവിടം<br />
സന്ധ്യകള് കുടിച്ചു വറ്റിക്കുന്നു....<br />
<br />
ബോധം മറയ്ക്കുന്ന ജാതി മതങ്ങളുടെ ദംഷ്ട്രകള്<br />
വിദ്വേഷത്തിന്റെ തീക്കനലില് തട്ടി<br />
രോക്ഷാകുലമാകുമ്പോള്<br />
ജീവിതങ്ങള്ക്കുമീതെ<br />
ഇരുണ്ട സന്ധ്യകള് പതിക്കുന്നു....<br />
<br />
ഇരുളിന്റെ മറവില്ഇരുന്ന്<br />
അഥര്വവേദം പഠിച്ചവര്<br />
ശുഭ്രവസ്ത്രങ്ങള്ക്കുള്ളില് പൊയ്മുഖമൊതുക്കി<br />
ദുശ്ശാസനക്കുത്ത് നടത്തി<br />
അട്ടഹസിക്കുമ്പോള്<br />
ത്രിസന്ധ്യകള് സിന്ദൂരങ്ങളെ<br />
പതുക്കെ മായ്ച്ചുകളയുന്നു....<br />
<br />
വെടിഉണ്ടകള് ഉതിര്ക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികള്<br />
പൂവുകളെ തല്ലി കൊഴിക്കുന്നു....<br />
സ്വപ്നങ്ങള് വറ്റിയ ജീവിതങ്ങളില്<br />
'ചതിച്ചന്തം' ആസ്വദിക്കുന്നു....<br />
<br />
എങ്കിലും,<br />
ഈ ഗ്രീഷ്മ സന്ധ്യയില്<br />
നൊമ്പരങ്ങളുടെ കടുംചായങ്ങള് കൊണ്ടെഴുതിയ<br />
കളത്തിനരികെ നിന്ന്<br />
നമുക്ക് പ്രത്യാശിക്കാം....<br />
ദാരികന്മാരെ വധിച്ച്<br />
നന്മ വീണ്ടെടുക്കുന്ന ഒരു നാളെയെപ്പറ്റി<br />
അതുവരെ<br />
ധൃതരാഷ്ട്രരുടെ അന്ധത കടംവാങ്ങി<br />
വല്മീകത്തിലൊരു സുഖനിദ്ര.....Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9007164797153296021.post-39000356948383259092010-12-11T07:54:00.000-08:002010-12-11T07:54:12.662-08:00കവിതനിലാവ് ഉരുകി ഉരുകി<br />
ഞാന് വാര്ക്കുന്ന കവിതാദര്പ്പണ ശകലങ്ങളില്<br />
ചെന്ന് പതിച്ചു.<br />
മനസ്സിന്റെ സന്തോഷം ഭാവന കട്ടെടുത്തു.<br />
ഓരോ തുള്ളി വീഴുമ്പോഴും<br />
അക്ഷരങ്ങള് പാകമാവാന് പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു....<br />
<br />
വികാരങ്ങളുടെ തള്ളിച്ചയില്<br />
ഞാന് എന്റെ ദര്പ്പണത്തിനു രൂപം നല്കി.<br />
പോയകാല കൈരളിവസന്തം പ്രതിഫലിപ്പിക്കാനല്ല.......<br />
പൂക്കളെ വേരോടെ ഇറുത്തെടുത്തു<br />
"ബോണ്സായ് " കൃഷി പ്രോത്സഹിപ്പിക്കുന്നത്<br />
കാണാതിരിക്കാന്......Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9007164797153296021.post-70448782483130932722010-12-11T01:08:00.000-08:002010-12-11T01:08:12.131-08:00കാണാകാഴ്ചകള്രക്തം വിറ്റ കാശുകൊണ്ട് ഞാന്<br />
<div>ലഹരി വാങ്ങിച്ചു.</div><div>ലഹരിയുടെ പിന്ബലത്തില് </div><div>നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളെയും വ്യര്ത്ഥ മോഹങ്ങളെയും </div><div>മറക്കാനായി </div><div>ചന്ദ്രന് കേള്ക്കുവോളം ഉച്ചത്തില് </div><div>ജീവിതത്തെ തെറി പറഞ്ഞു.</div><div><br />
</div><div>വഴിയെപോയ കാറ്റിനേയും</div><div>വഴിപിഴച്ച സഹോദരിയേയും</div><div>തള്ളി പറഞ്ഞു.........</div><div><br />
</div><div>തുള്ളിയിട്ട മഴയേയും</div><div>തുളവീണ ഹൃദയത്തെയും </div><div>ശപിച്ചു............</div><div><br />
</div><div>തള്ളി നീക്കിയ പകലിനേയും</div><div>തളര്ന്നു കട്ടിലേറിയ അമ്മയേയും,</div><div>അഞ്ച് മീറ്റര് കയര് ഊഞ്ഞാലക്കിയ അച്ഛനേയും ഓര്ത്തു കരഞ്ഞു.........<br />
<br />
ചിതലടിഞ്ഞ മേല്ക്കുരയും<br />
ചിലന്തിവല തൂങ്ങിയ മച്ചകവും<br />
ദാരിദ്ര്യം എത്തി നോക്കുന്ന അടുക്കളയും<br />
കടക്കെണിയില് ഇര കോര്ത്തിരിക്കുന്ന ബാങ്ക് മാനേജരും...........<br />
<br />
വേണ്ടാ ...........ഒന്നും ഓര്ക്കണ്ട........<br />
ഈ ബോധം അങ്ങ് നശിച്ചെങ്കില്.........<br />
<br />
പിന്നീട്,<br />
രക്തം വില്ക്കുന്നത് ഒരു ലഹരിയും<br />
ലഹരി കുടിക്കുന്നത് ജീവിതവുമായി....<br />
ഊറ്റി ഊറ്റി ഒടുവില് ,<br />
ഈ വഴിയരികില് ജഡംആയി കിടക്കുമ്പോള്<br />
എല്ലാവരും പറയും.....<br />
"തെണ്ടി....കള്ളുകുടിച്ചു ബോധമില്ലാതെ കിടപ്പാണ്..."<br />
<br />
<br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div></div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
<div><br />
<div><div><br />
</div></div></div></div>Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9007164797153296021.post-32588475796239370092010-12-10T19:50:00.000-08:002010-12-10T19:50:20.086-08:00എന്റെ കവിത<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">കവിതയുടെ ഉറവിടം തേടിയുള്ള ഒരു യാത്ര...........പലപ്പോഴായി മനസ്സില് കുറിച്ച വരികള്. ഹൃദയത്തിന്റെ വേദനകളില് നിന്നാണ് കവിതകള് ജനിക്കുനത്.....ഇതെന്റെ വേദനകളാണ്, ചിലത് സന്തോഷങ്ങളും. </span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"> </span></div>Sreeraj Patharihttp://www.blogger.com/profile/07616579909900097323noreply@blogger.com0